Temat lekcji: Poezja, która oskarża. Non omnis moriar Zuzanny Ginczanki.
Autor: Bożena Święch
Scenariusz jest przeznaczony do realizacji w szkole ponadpodstawowej na lekcji języka polskiego.Uczestnikami zajęć mogą być uczniowie klas III czteroletniego liceum i pięcioletniego technikum. Zgodnie z założeniami nowej podstawy programowej w tych klasach omawia się literaturę, która powstała przed rokiem 1945. Nauczyciel może też zaplanować pracę z wierszem Zuzanny Ginczanki w celu wskazania uczniom funkcjonalnego kontekstu przydatnego w czasie pracy z wierszami romantyków lub wykorzystać scenariusz do zorganizowania powtórzenia – utrwalenia treści programowych na temat motywu non omnis moriar w tekstach kultury.
Lekcja powinna rozpocząć się zajęciami w Centrum Kultury i Edukacji Żydowskiej w Synagodze Pod Białym Bocianem. W scenariuszu zaplanowano aktywność uczniów, którzy świadomie będą korzystać z zasobów ekspozycji Nieukończone życia. Warsztaty analizy i interpretacji oraz analizy porównawczej można przeprowadzić w sali dydaktycznej na terenie ekspozycji, w której uczniowie wykonują ćwiczenia lub rozchodzą się po przydzieleniu zadań celem ich realizacji w oparciu o materiał wystawowy, a następnie wracają, aby omówić efekty pracy w grupach. Nauczyciel może też zaplanować lekcję w klasie i wykorzystać część zadań samodzielnie wykonanych przez uczniów w ramach obowiązującego w podstawie programowej samokształcenia. Scenariusz można modyfikować, a zaproponowaną w nim analizę wykorzystać podczas pracy związanej z omawianiem dzieł innych twórców, których biogramy i przykładowe utwory poetyckie znajdują się w zasobach ekspozycji (Unde malum, Ocalony – Tadeusza Różewicza, Campo di Fiori Czesława Miłosza). Scenariusz można też wykorzystać pracując z uczniami realizującymi treści podstawy programowej, która obowiązuje od roku 2008. […]
